Początek jesieni

       Witajcie jesiennie :) Nie było mnie dłuższą chwilę na blogu, a to za sprawą egzaminu, który zbliżał się wielkimi krokami. W sumie uczyłam się od lutego (klik), ale od sierpnia to już tak  bardzo intensywnie. Calutkie dni siedziałam z nosem w książkach - w domu, bądź w czytelni. Ale warto było, zdałam :)) Przy okazji egzaminu zrobiłam sobie trzydniową wycieczkę do Łodzi.

      Po powrocie do domu, w ramach dekoracji jesiennych, odkopałam jedynie nasz stół kuchenny spod stosu podręczników, notatek i testów. Z radością poskładałam wszystkie książki, zeszyty i przekazałam je koleżance. Przez kilkanaście dni towarzyszyło mi przedziwne uczucie, iż nie muszę się uczyć nic a nic, że mogę sobie po prostu posiedzieć, spędzić czas z najbliższymi, podziałać w kuchni i że mam czas na tym podobne zajętości. Ot, miłe poczucie wolności.
       Zatem początek jesieni zupełnie mi umknął w tym roku, a wraz z nim kasztany, wrzosy, liście, dekoracje oraz jesienna paleta barw. Zauważam je dopiero teraz. Lubię jesień, która niezależnie od tego, czy jest słoneczna, czy deszczowa wprawia mnie w dobry, spokojny nastrój. Lubię widok przepięknie kolorowych drzew, jesienną senność, spokój, wyciszenie, deszcz dzwoniący miarowo o szyby. Przyjemny jest dla mnie smak orzechów, zapach herbaty z cytryną i miodem oraz ciepło naszego domu, gdy za oknem deszczowo, zimno i wietrznie.

Wrzesień ponadto naliczył dwunasty rok w kalendarzu naszego syna,
oraz towarzyszył mojemu częściowemu powrotowi do pracy,
po dwóch wspaniałych latach z Paulinką w domu.

Październikowe, serdeczne pozdrowienia dla Was.

Ada